Wspólnota

Ruch Odnowy
Kontemplacyjnej

FUNDAMENTY

Założenia teologiczne

Istotą Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej jest wzajemne wspieranie się w procesie przemiany w Chrystusie poprzez praktykę modlitwy głębi

1. Ruch Odnowy Kontemplacyjnej jest wspólnotą pojedynczych osób oraz grup modlitewnych, poszukujących inspiracji i prowadzenia Ducha Świętego w dziele odnowy chrześcijańskiej tradycji kontemplacyjnej poprzez praktykę modlitwy głębi.

Podstawowym celem modlitwy głębi i Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej jest promowanie znajomości i doświadczania miłości Bożej w świadomości rodziny ludzkiej. Ruch Odnowy Kontemplacyjnej dostarcza podstawowych wskazówek dotyczących modlitwy głębi oraz rozszerzonych programów formacyjnych, które wspierają rozwój kontemplacji i procesów przemiany.

2. Podstawowym wyrazem przynależności do Ruchu Odnowy Kontemplacyjnej jest zobowiązanie do codziennej praktyki modlitwy głębi.

W codziennej praktyce modlitwy głębi zawiera się sedno przynależności do wspólnoty.

3. Teologiczną podstawą modlitwy głębi jest prawda o Bożej Obecności w każdej ludzkiej osobie.

Boże przebywanie w nas jest ciągłym somo-ofiarowywaniem się Boga każdemu człowiekowi. Słowo Boże i Źródło wszelkiego stworzenia podtrzymuje wszystko, co istnieje i tworzy relacje z każdym człowiekiem na sposób osobowy. Podstawowym wezwaniem Ducha jest zaproszenie do wyrażenia zgody na taką intymną relację.

4. Wyrażanie przyzwolenia na Bożą obecność i Jego działanie w nas jest sercem i duszą modlitwy głębi.

Odpowiedzieć na takie wezwanie Ducha oznacza wyrazić zgodę na Bożą obecność i Jego działanie w nas, oraz na proces przemiany zainicjowany przez Ducha, który uzdalnia nas do uczestnictwa w Bożej naturze oraz do stawania się jedną rodziną w Chrystusie.

5. Zamieszkiwanie w nas Bożej Obecności potwierdza, przyrodzoną dobroć naszej najgłębszej istoty i wyraża się najpełniej w teologii Trójcy Przenajświętszej.

Boże zamieszkanie w nas przejawia się na dwa sposoby. Pierwszy, to przypomnienie naszego stworzenia z niczego na Boży obraz i podobieństwo. Taka wiara podkreśla pierwotne dobro naszej najgłębszej istoty wypływające z daru życia. Drugi, to uzdrowienie ran naszej ludzkiej natury wypływających z prymitywnych etapów rozwoju świadomości. Nasze instynktowne potrzeby nie zostały jeszcze całkowicie zintegrowane z obecnie rozwijającą się świadomością racjonalną wraz z jej zdolnościami do abstrakcyjnego myślenia, wolnego wyboru i współczucia dla innych. Duchowa ewolucja jest uzdrawiającym procesem boskiej przemiany poprzez zażyłość osiągniętą w modlitwie oraz przez podążanie za przykładem i nauczaniem Chrystusa w naszym codziennym życiu.

6. Boże działanie jest przemieniającym w Chrystusie procesem uzdrowienia uzdalniającym nas do coraz głębszej zażyłości z Bogiem i do praktycznej troski o innych, która z tej relacji wypływa.

Uzdrowienie w procesie transformacji dokonuje się poprzez oczyszczenie naszego fałszywego ja i naszych egoistycznych motywacji opartych na instynktownych potrzebach z wczesnego dzieciństwa, oraz wynikających ze skutków uwarunkowań kulturowych. Oczyszczenie jest postępującym wyzwoleniem spod dominacji świadomych i nieświadomych motywów, którymi kieruje się ego i fałszywe ja. Dzieje się to dzięki przyjmowaniu Bożej miłości, która jest podstawą procesów uzdrowienia. Oczyszczenie prowadzi do wewnętrznej wolności, która uzdalnia do miłości poprzez autentyczną znajomość siebie oraz przez ożywienie darów i owoców Ducha.

7. Teoretyczne podstawy modlitwy głębi ugruntowują i wspierają rozwój wewnętrznej ciszy i uspokojenia w kontemplacji.

W celu gruntownego poznania zasad, na których opiera się praktyka modlitwy głębi zachęcamy początkujących do zapoznania się z serią audio, wideo „Droga duchowa”, oraz do studium książek „Otwarty umysł, otwarte serce”, „Zaproszenie do miłości” oraz „Zażyłość z Bogiem”. Stanowią one streszczenie chrześcijańskiej tradycji kontemplacyjnej w kontekście dialogu ze współczesną psychologią oraz mądrością zaczerpniętą z innych tradycji religijnych. Metoda modlitwy głębi czerpie z Obłoku niewiedzy, dzieła anonimowego angielskiego autora z czternastego wieku.

8. Zalecane jest słuchanie Słowa Bożego szczególnie poprzez praktykę lectio divina, a zwłaszcza jej kroku w kierunku kontemplacji, który jest również wspierany przez codzienną praktykę modlitwy głębi.

Klasycznym określeniem refleksji nad Pismem Świętym i innymi świętymi tekstami jest „Lectio Divina”. Praktykowanie „Lectio Divina” poprzez ćwiczenie zdolności – odczytywania, refleksji, odpowiadania, które prowadzą do spoczynku w Bogu, ma służyć utrzymaniu równowagi, gdyż podczas modlitwy głębi celowo pozwalamy odchodzić wszystkim myślom.

9. Wierzymy, że chrześcijańska tradycja kontemplacyjna oraz jej przełożenie na służbę jest wspólną przestrzenią dla budowania jedności chrześcijan.

Kontemplacja chrześcijańska zakorzeniona jest w Piśmie Świętym oraz w mistycznej tradycji chrześcijańskiej przekazanej przez jej głównych przedstawicieli. Dziedzictwo kontemplacyjne łączy członków różnych wyznań chrześcijańskich uczestniczących w tym samym chrzcie, w tej samej wierze w żyjącego Chrystusa i w ufności Bogu.

10. Chociaż jesteśmy uformowani w rożnych wyznaniach chrześcijańskich jesteśmy złączeni przez doświadczanie Chrystusa w modlitwie głębi i w codziennym życiu.

Modlitwa głębi przekracza międzywyznaniowe różnice jednocząc nas w ciszy dzięki wspólnemu doświadczeniu coraz większej jedności z Chrystusem.

11. Potwierdzamy naszą solidarność z kontemplacyjnym wymiarem innych religii i świętych tradycji.

Zjednoczeni we wspólnym poszukiwaniu Boga, z szacunkiem odnosimy się do innych religii i świętych tradycji oraz ich wiernych. Jesteśmy zaangażowani w dialog ekumeniczny i międzyreligijny oraz we wspólne działania na polu sprawiedliwości społecznej, troskio całe stworzenie, oraz inicjatyw kontemplatywnych.

12. Potwierdzamy naszą solidarność z kontemplacyjnym wymiarem innych religii i świętych tradycji.

13. Praktyka modlitwy głębi pogłębia naszą świadomość jedności całego stworzenia i naszego współczucia dla całej rodziny ludzkiej.

Modlitwa głębi pobudza do coraz większej wrażliwości wobec problemów innych ludzi, szczególnie wobec ubogich i opuszczonych, oraz wykorzystywanych lub odrzuconych przez współczesne systemy kulturowe. Czujemy się zaproszeni, by dar modlitwy głębi uczynić dostępnym dla wszystkich, a szczególnie dla potrzebujących i marginalizowanych. Modlitwa głębi uzdalnia nas również do wrażliwości na Bożą obecność w całej rodzinie ludzkiej oraz w całym stworzeniu.

14. Zgodnie z nauczaniem Jezusa podejmujemy wysiłek, aby praktykować kierownictwo w duchu służby, z maksymalną miłością i jednością.

Kierownictwo jest koniecznym elementem organizacyjnym ludzkich społeczności. Naśladując przykład i nauczanie Jezusa dążymy do praktykowania kierownictwa jako służby, zajmując ostatnie miejsce i wiodąc zwykłe życie z niezwykłą miłością. Maksymalna miłość jest większa niż zwyczajna miłość. Oznacza to miłowanie się nawzajem tak jak Jezus nas umiłował, czyli wraz ze wszystkimi błędami, ograniczeniami a czasem nawet ze skandalicznym zachowaniem. To wymaga całkowitego przebaczenia z głębi serca każdemu i wszystkiemu. To jest droga prowadząca do jedności.

15. Każde dobro osiągnięte przez Ruch Odnowy Kontemplacyjnej jest darem Ducha Świętego.

Współpraca z łaską oznacza współtworzenie i współodkupienie świata z Chrystusem od jego początków aż do jego dopełnienia. Jednocześnie dokonująca się Boża przemiana jest dobrowolnym darem Ducha Świętego oraz źródłem wszelkiego dobra jakiego Bóg może przez nas dokonać.

30 lat +

Rocznica

W 2014 roku wspólnota Contemplative Outreach obchodziła 30 rocznicę istnienia. Na całym świecie funkcjonuje kilkanaście tysięcy różnych grup, które aktywnie tworzą kontemplatywny obraz życia na naszej planecie. W Polsce Ruch Odnowy Kontemplacyjnej to tradycja kilkuletnia.

Bądź na bieżąco

Jeśli chcesz być na bieżąco i otrzymywać aktualności dotyczące życia wspólnoty i
najbliższych wydarzeń, wpisz swoje imię i adres mailowy.

The form you have selected does not exist.